Logowanie/Rejestracja
Szukaj książek
Szukaj treści
Czat
Ostatnio odwiedzający
♂rafar (★)♀anjax8 (★)
♀edyta (★★)
oraz 1904 niezalogowanych...
Zaprzyjaźnione serwisy
|Kochanowski Jan
Dodany przez system (★)Komentarze
W tej chwili jest dodany żaden komentarz
Dodaj komentarz
Dodaj książkę tego autora
Dzieła autora
Znasz inne książki tego autora?
zarejestruj się, aby móc budować treść serwisu
Tagi, jakimi są określane książki autora
- literatura renesansu
- literatura renesansowa
- literatura odrodzenia
- literatura staropolska
- klasyka
- liryka
- poezja
- zbiór wierszy
- wiersz
- wiersze
- śmierć
- pieśń
- opowiadanie
- pieśni
- szachy
- satyr
- walka
- psalm
- refleksje
- muza
- treny
- Parys
- Menelaus
- cnota
- Arkadia/Raj
- bitwa
- proporzec
- humor
- epitalamium
- fraszki
- pijaństwo
- monachomachia
- natchnienie
- Lech
- oblężenie Połocka
- język
- zabytki języka polskiego
- Tęczyn
- historia
- przemówienie
- psalmy
- rozpacz
- Urszulka
- pleban
- wzór
- starzec
- Antenor
- poseł
- Priam
- chór
- żona
- małżeństwo
- żart
- wesele
- gwiazdozbiór
- fraszka
- alkohol
- legenda
- Czech
- język polski
- ortografia
- nauki humanistyczne
- zmarły
- wojna
- historia Polski
- Biblia
- tren
- dziecko
- wróżka
- ziemianin
- Ewa
- Marszałek
- Aleksander
- Ulisses
- Priamus
- starożytna Grecja
- mąż
- aforyzm
- dowcip
- Radziwiłł
- Zodiak
- niebo
- traktat
- Jan Tarnowski
- językoznawstwo
- kultura języka
- języki słowiańskie
- noc świętojańska
- hołd pruski
- pogrzeb
- Dawid
- przekład
- śmierć dziecka
- wróżki
- wykład
- zgoda
- patriota
- Grecja
- anegdota
- poemat
- gwiazdy
- Moskwa
- muzy
- podanie
- nauka o języku
- kultura języka polskiego
- Jan
- Sobótka
- przemowa
- psałterz
- Bóg
- ojciec
- Urszula
- przyszłość
- kobieta
- Zuzanna
- tragedia
- Helena
- Kasandra
- patriotyzm
- Apollo
- król
- gwiazda
Cytaty autora
Monomachia Parysowa z Menelausem, ♀Aleksandra0709 (★★)
Ale kiedy się z obu stron uszykowali,
Trojanie z wielkim hukiem w pole pochadzali,
Jako żorawie, kiedy bliską zimę czują,
Z krzykiem przeciw wielkiemu morzu polatują,
Pigmeom drobnym niosąc śmierć i zarażenie;
Krzyk idzie pod obłoki i społeczne pienie.
A Grekowie zaś cicho z miesca się ruszali
Myśląc, jakoby sobie społem pomagali.
A jako więc wierzch góry szara mgła odzieje,
Na pasterze niedobra, ale na złodzieje
Lepsza niż noc, bo człowiek okiem nie doniesie
Nic dalej, jedno jako kamień z ręki niesie:
Taką wtenczas kurzawę idąc poruszyli
I niewymownie prędko pole przemierzyli.
Trojanie z wielkim hukiem w pole pochadzali,
Jako żorawie, kiedy bliską zimę czują,
Z krzykiem przeciw wielkiemu morzu polatują,
Pigmeom drobnym niosąc śmierć i zarażenie;
Krzyk idzie pod obłoki i społeczne pienie.
A Grekowie zaś cicho z miesca się ruszali
Myśląc, jakoby sobie społem pomagali.
A jako więc wierzch góry szara mgła odzieje,
Na pasterze niedobra, ale na złodzieje
Lepsza niż noc, bo człowiek okiem nie doniesie
Nic dalej, jedno jako kamień z ręki niesie:
Taką wtenczas kurzawę idąc poruszyli
I niewymownie prędko pole przemierzyli.
Psałterz Dawidów, ♀Aleksandra0709 (★★)
Szczęśliwy, który nie był miedzy złymi w radzie
Ani stóp swoich torem grzesznych ludzi kładzie
Ani siadł na stolicy, gdzie tacy siadają,
Co się z nauki zdrowej radzi naśmiewają (...).
Ani stóp swoich torem grzesznych ludzi kładzie
Ani siadł na stolicy, gdzie tacy siadają,
Co się z nauki zdrowej radzi naśmiewają (...).
Pamiątka, ♀Aleksandra0709 (★★)
Więcej
Tobie niechaj ta karta będzie poświęcona,
Zacny hrabia z Tęczyna, którego kwapiona
I niespodziewana śmierć ludzi zasmuciła,
A lamentem i płaczem wszytko napełniła.
Zacny hrabia z Tęczyna, którego kwapiona
I niespodziewana śmierć ludzi zasmuciła,
A lamentem i płaczem wszytko napełniła.