Doktor Dolittle, w towarzystwie swego małego asystenta Tomasza Stubbinsa i nieodłącznych zwierząt, w tym papugi Polinezji, wyrusza na Wyspę Pajęczych Małp w poszukiwaniu zaginionego podróżnika, Wielkiej Strzały, syna Złotej Strzały. Na pełnym morzu podróżnicy stają oko w oko z burzą, a dzięki pomocy nieocenionych zwierząt docierają na poszukiwaną przez siebie pływającą wyspę. Doktor Dolittle uwalnia Wielką Strzałę, uwięzionego wraz z towarzyszami w jaskini, uczy Indian rozpalania i utrzymywania ognia, a także prosi wieloryby o przesunięcie wyspy z powrotem ku wybrzeżom Brazylii, by mieszkańcy lądu nie cierpieli już od chłodu. Za swoje zasługi, z których największą było doprowadzenie do zawarcia pokoju między Bagiagderagami a Popsitelanami, doktor jako król Jong Myśliciel zostaje wybrany na władcę Ruchomego Lądu. Jednak, dzięki Wielkiemu Szklistemu Ślimakowi Morskiemu, doktor Dolittle poznaje mowę mięczaków, zwiedza dno oceanu, a wreszcie wraca do rodzinnego Puddleby.

[http://siedmiorog.pl]

Otworzyliśmy obaj oczy. I głowy nasze w pośpiechu, by sprawdzić, dokąd mamy pojechać, zderzyły się ze sobą. Atlas otworzył się na mapie Oceanu Atlantyckiego. Koniec mego ołówka tkwił wyraźnie pośrodku maleńkiej wysepki, której nazwa wydrukowana była tak drobnymi literkami, że doktor musiał nałożyć silne szkła, żeby je odczytać. Drżałem ze wzruszenia.
- Wyspa Pajęczych Małp - powiedział powoli, pogwizdując. - Jakież to dziwne. Natrafiłeś na wyspę, na której widziano po raz ostatni Wielką Strzałę. Chciałbym wiedzieć... Ach, jakie to dziwne!
- Pojedziemy tam przecież, doktorze? - zapytałem.

[Siedmioróg, 2005]

Otworzyliśmy obaj oczy. I głowy nasze w pośpiechu, by sprawdzić, dokąd mamy pojechać, zderzyły się ze sobą. Atlas otworzył się na mapie Oceanu Atlantyckiego. Koniec mego ołówka tkwił wyraźnie pośrodku maleńkiej wysepki, której nazwa wydrukowana była tak drobnymi literkami, że doktor musiał nałożyć silne szkła, żeby je odczytać. Drżałem ze wzruszenia.
- Wyspa Pajęczych Małp - powiedział powoli, pogwizdując. - Jakież to dziwne. Natrafiłeś na wyspę, na której widziano po raz ostatni Wielką Strzałę. Chciałbym wiedzieć... Ach, jakie to dziwne!
- Pojedziemy tam przecież, doktorze? - zapytałem.

Myślałem dotąd, że król nic nie robi, tylko siedzi na tronie i przyjmuje kilka razy na dzień hołdy swoich poddanych. Teraz przekonałem się, że król, który wypełnia poważnie swe obowiązki, może być najbardziej zapracowanym człowiekiem na świecie.