Niki i jej przyjaciółki są w ostatniej klasie liceum. Mimo zbliżającej się matury nie ma dnia, żeby nie robiły czegoś szalonego. Pokazy mody, imprezy, rave i wszelkie możliwe atrakcje, także poza Rzymem.

Alex to prawie trzydziestosiedmioletni "chłopak". Niedawno i bez żadnego konkretnego powodu rozstał się ze swoją wieloletnią narzeczoną. Pracuje w agencji reklamowej, gdzie zajmuje odpowiedzialne stanowisko. Pewnego dnia poznaje Niki. A raczej, gwoli ścisłości, dochodzi między nimi do prawdziwego zderzenia.

Niki to piękna dziewczyna, zabawna, inteligentna, dowcipna, wesoła. Jest tylko jeden drobny szczegół: ma siedemnaście lat. O dwadzieścia mniej od Alexa. Po tym spotkaniu feralnego ranka nic już nie będzie takie jak wcześniej.

To powieść o kochaniu poza schematami, bez mnożenia powodów. O codzienności, ale i o marzeniach. O ucieczce w miłość. No i o latarni morskiej na dodatek...
Słowem, o skoku do wody, tam gdzie błękit jest najintensywniejszy.
I to wystarczy.

Frederico Moccia urodził się w Rzymie w 1963 roku. Pracował dla telewizji i pisał scenariusze dla kina. Za "Trzy metry nad niebem" (Muza S.A. 2005) zdobył dwie prestiżowe nagrody: Premio Torre di Castruccio oraz Premio Insula Romana 2004. W 2008 roku ukazała się druga jego powieść "Tylko Ciebie chcę".

[Muza S.A., 2009]

Bo miłość to nie jest i nie może być zwykłe uczucie. To nie przyzwyczajenie ani życzliwa troska. Miłość to szaleństwo, to serce, które wali jak szalone, światło, które spływa wieczorem wraz z zachodem słońca, chęć poderwania się z łóżka nazajutrz, tylko po to, by spojrzeć sobie w oczy.

Czekam na kogoś, kto sprawi, że poczuję się, jakbym była 3 metry nad niebem.

I zaraz cisza, Cisza absolutna. Kompletna. Cisza pocałunków. Która mówi i opowiada o marzeniach i baśniach, o ukrytych skarbach. Najpiękniejszych.